vrijdag 29 augustus 2014

ABP legt brief Tutu naast zich neer / Which Side Are You On?

ABP legt brief Tutu naast zich neer

Update: Pensioenfonds blijft, ondanks talloze oproepen tot staken, beleggen in Israëlische banken ... Open brief gaat vergezeld van 1,7 miljoen handtekeningen

De Zuid-Afrikaanse oud-aartsbisschop Desmond Tutu heeft een open brief geschreven aan pensioenfonds ABP. Daarin roept hij ABP op om niet langer te investeren in Israëlische banken die de uitbreiding van illegale Israëlische nederzettingen op Palestijns grondgebied ondersteunen.

Een woordvoerster van het pensioenfonds laat weten dat de brief vandaag op de agenda van de bestuursvergadering staat. Winnaar van de Nobelprijs voor de vrede Tutu vindt dat het ABP door de investeringen meewerkt aan het schenden van mensenrechten. In de brief schrijft hij onder meer:

Dit gaat niet over het nemen van een politiek besluit of pro-Palestijns of pro-Israëlisch zijn. Dit gaat er om dat het bestuur van ABP  zijn sociale, morele en wettelijke verantwoordelijkheid neemt. Het gaat er om het goede te doen en te laten zien de waardigheid van alle mensen in de regio –Palestijnen en Israëli’s – te onderschrijven. Uw leiderschap kan helpen de bestaande dynamiek tussen Israël en Palestina te veranderen en er een einde aan maken dat ABP wordt bevlekt door zijn collaboratie met Israëls bezetting.

ABP investeert voor 68 miljoen in drie Israëlische banken: Bank Hapoalim, Bank Leumi ende  Mizrahi Tefahot Bank. Pensioenuitvoerder PGGM besloot eerder dit jaar om zijn investeringen uit vijf Israëlische banken terug te halen. Vanaf dat moment luidt de oproep aan ABP dat voorbeeld te volgen. Een internationale petitie werd door 1,7 miljoen mensen ondertekend. Maar er zijn ook organisaties die lobbyen om dat tegen te gaan, zoals Christenen voor Israël, dat een mailcampagne richting ABP is begonnen.

Tot nu toe heeft het ABP zich steeds op het standpunt gesteld dat er noch nationaal, noch internationaal een verbod bestaat op het beleggen in de Israëlische banken.


Update 18.30
Pensioenfonds ABP heeft besloten de beleggingen in Israëlische banken te handhaven. Het ambtenarenfonds werd door oud-aartsbisschop Desmond Tutu opgeroepen de investeringen te staken, maar kiest er nu voor de brief naast zich neer te leggen.
De directie van ABP laat weten de brief, samen met de andere reacties ten aanzien van de beleggingen, te hebben bestudeerd en besproken, maar alle uitlatingen tegenstrijdig te vinden. Ook de petitie, overhandigd door de internationale campagneorganisatie Avaaz, met 1,7 miljoen handtekeningen, kan ABP er niet toe zetten de investeringen te staken. Het fonds meent dat de beleggingen niet in strijd zijn met nationale of internationale wetgeving of gedragslijnen.
ABP investeert ruim 50 miljoen euro in Israëlische banken die de uitbreiding van illegale Israëlische nederzetting, op Palestijns grondgebied, ondersteunen.

Abvakabo FNV is solidair met de Palestijnse vakbondscollega’s in Gaza. De vakbond steunt dan ook de oproep van AVAAZ om bedrijven op te roepen te stoppen met investeren in Israëlische banken die de muur, nederzettingen en bezetting van Palestina financieren.
------------

ABP, Which Side Are You On? Is geen vraag meer.


woensdag 27 augustus 2014

AVAAZ_actie naar ABP: Pensioenen voor vrede?

48 uur (*): Pensioenen voor vrede?


Over 2 dagen (*) zou hier in Nederland een cruciale stap in de richting van vrede in Israël / Palestina genomen kunnen worden, als genoeg van ons nu actie ondernemen.


Minister van Buitenlandse Zaken Timmermans zegt dat het grootste obstakel voor een vreedzame oplossing de illegale Israëlische bezetting van Palestina is. En toch wordt Nederlands pensioengeld geïnvesteerd in Israëlische banken die deze bezetting in stand houden! Na massale publieke druk komt het bestuur van het pensioenfonds ABP bijeen om te bespreken of ze tientallen miljoenen euro’s aan Nederlands pensioengeld terugtrekken uit deze banken. PGGM/PFZW heeft zich al teruggetrokken, en als ABP nu stappen zet zal dit een duidelijk signaal afgeven dat Nederland niet langer banken zal financieren die conflicten aanwakkeren - andere bedrijven zullen volgen, en de hele oorlogsdynamiek zou kunnen veranderen.

We hebben maar 48 uur om actie te ondernemen! De aandacht van ABP hebben we al - meer dan 1,7 miljoen Avaaz-leden - waarvan meer dan 40.000 in Nederland - hebben hen al opgeroepen om investeringen terug te halen, en aartsbisschop Desmond Tutu heeft hier zijn steun aan verleend. Maar ABP beweert dat ze nog steeds niet weten wat Nederlandse pensioenhouders willen dat ze doen. Laten we een dringende megaoproep voor vrede doen, rechtstreeks vanuit Nederland naar het ABP-bestuur voordat ze bijeenkomen!

Stuur een persoonlijk bericht naar het ABP-bestuur met het formulier aan de rechterzijde (#). Gebruik de uitspraken hieronder als je dat wilt, en deel dit met iedereen die je kent.

  • Ik ben een Nederlandse pensioenhouder.
  • Ik heb een pensioen bij ABP.
  • Neem alstublieft tijdens uw bestuursvergadering op 28 augustus de beslissing om investeringen van ABP terug te trekken uit de Israëlische banken Leumi, Hapoalim and Mizrahi-Tefahot.
  • Ik wil niet dat mijn pensioengeld, of wat voor Nederlands geld dan ook, gebruikt wordt om conflicten en geweld aan te wakkeren.
  • Ik wil niet dat Nederlands pensioengeld geïnvesteerd wordt in initiatieven die in strijd zijn met het internationaal recht.
  • Ik verwacht dat ABP recht doet aan haar beleid verantwoord beleggen.
  • Israëlisch beleid in de bezette Palestijnse gebieden wordt gezien als illegaal volgens het internationaal recht.
  • Ondanks het bloedbad vertrouwt Israël erop dat organisaties zoals die van u blijven investeren -- er staan nu geen economische consequenties tegenover hun beleid.
(*) 24 uur, want ABP-bestuur komt 28-8 in de ochtend bijeen. 

(#) https://secure.avaaz.org/nl/abp_sam_nl/


AbvaKabo-oproep: Steun Gaza, doe een donatie

Steun Gaza, doe een donatie

Om de slachtoffers in Gaza te helpen, is een speciaal fonds in het leven geroepen. Abvakabo FNV heeft 20.000 euro gestort. Doe ook een donatie!


No war
EPA: Kim Chul Soo

DonatieHet ITF Gaza Fonds zamelt geld in  voor humanitaire hulp aan de slachtoffers in Gaza. Denk aan medicijnen, dekens en tenten. Doe ook een donatie!
Hieronder vind je de details om jouw donatie te kunnen overmaken.


General Fund US Dollar Account
  • Account No: 68619219
  • Sort Code: 40-05-15
  • Swift Code: MIDLGB22
  • IBAN No: GB98 MIDL 4005 1568 6192 19
  • Account Name: International Transport Workers Federation
  • Donation reference GAZ-00001
  • Name of Bank:  HSBC BANK
  • Bank Branch or Address: 
    London Bridge Branch
    28 Boruogh High Street
Meer infomatie over het ITF Gaza Fonds
Teken ook de petitieIn juli riep de International Trade Union Confederation (ITUC) op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren tussen Israël en Palestijnen in Gaza. Abvakabo FNV is solidair met de Palestijnse vakbondscollega's en steunt deze oproep. Teken de petitie
De ITUC heeft zijn volle steun uitgesproken voor de resolutie van de VN Veiligheidsraad die oproept tot 'de-escalatie van de situatie, het herstel van kalmte, herinvoering van het staakt-het-vuren van november 2012 en respect voor het internationale humanitaire recht, inclusief de bescherming van burgers'.
De ITUC vertegenwoordigt wereldwijd 176 miljoen werkers.

Bron: AbvaKabo FNV

dinsdag 26 augustus 2014

Attack on Gaza: 'economic warfare'

Shop owners to factory bosses, fishermen to farmers, count losses and face huge debts as missiles blow livelihoods to pieces

Mohammed Omer, 25-8-2014

RAFAH - Parents of new-born babies would usually come to "al-Belbisi" for various infant supplies, from bodysuits and pajamas to bedcovers. The shop has become an icon, serving some 180,000 people, mostly refugees, of Rafah, in the southern Gaza Strip.

But that is history. Omar al-Belbisi now stands dazed in front of what remains of his shop - one of 80 in Rafah Trade Centre that were destroyed by Israeli missiles on Saturday morning.

As a haze of smoke drifts out of Belbisi's shop, he is taking a brief break, his face covered in ashes and smeared with soot, from digging through the ruins of his property, salvaging what he can despite still being in shock and frightened more missiles may fall. 

At least six Israeli missiles were fired on the trade centre, smashing shops, a wedding hall and an attorney's offices. Most people rented the shops from the local municipality after the shopping mall was built with US $2 million in Norwegian-Dutch support, in 1998, said the mayor’s office.

"We were not expecting this to happen, and what could be a threat to Israel’s security here, in a shopping centre, which only sells domestic products to ordinary families?" said Belbisi.

His shop employed several people - providing them with income that helped feed, and clothe about 40 people.

He looks around at what is left - not "rockets" or militia equipment. Just pairs of trousers for $30 each, other family clothing and household items, now burnt or  torn to shreds.

Belbisi had bought a large stock of clothes for the various seasons that occur in the course of two months: Eid, summer, and the new academic year. This was more than double his usual stock, and it had arrived before Israel launched its most recent 50-day attack. Now he has nothing left and must shut down for the rest of the season.

Normally anything he doesn't sell, he can exchange or sell the next season for a discount, an option he no longer has. His business is ruined.

"The loss is too big, because I stocked up for three seasons. That is going to cost me triple losses - many thousands of dollars."

Belbisi's plight is heavier than most. He doesn't buy with his own money directly; a merchant buys his stock, and the shop's sales pay back the debt. His merchant will be looking for a check of about $39,500 come the middle of September.

Belbisi does not know what to do - but Majed Hadied of Gaza, who used to own the biggest carnations nursery in town, had a similar experience and said he knows what will happen.

Before Israel's siege of Gaza in 2006, he travelled to the Netherlands to take part in the European Flower Exchange Market and enjoy seeing his products sold to different European Union countries.

For Hadied, Israel's closure of commercial crossings to Gaza blocked the export for his carnations, and as they withered in the wait for Israel to release them, he could only feed them to his cows and camels. Then he had to face service-suppliers and merchants looking for their debts through the police or in the courts.

The immediate future for Belbisi looks very similar to Hadied's - but this reality hasn't dawned yet.

There is no-one to support Belbisi with his debts - he and his family can only pray that something will come up so they don't have to starve.

Gaza economist Dr Maher Taba'a says the damage caused in this war is three times the damage caused in 2008-2009.

The mayor of Rafah, Subhi Radwan, inspecting the damage, said it was a horrendous image of destruction. As smoke still billowed from the trade centre, his staff tried to assess the value of the damage, thought to be around $10 million.

"This is an unjustified barbaric act, designed to crush what remains of the Palestinian economy," said Radwan, seeing yet again the delivery of collective punishment Gaza and its residents.

Early on 1 August, Israeli F16s hit the same trade centre, but damaged mainly the roof. This time, Israeli intelligence called Fouad Zard, who lives next to the centre, to tell him he had eight minutes to evacuate. 

"I called all the neighbours to evacuate immediately," he said, but before the eight minutes passed, the first Israeli missile hit the shopping centre.

The Zard home was not apparently a target, but it was hit anyway, along with the "Amina Bint Wahb" and "al Khansa" UN Relief and Works Agency schools - both shelters for hundreds of families forced to flee their homes from Israeli attacks on the east of Rafah.

Rafah Trade Centre director Riad al-Holy said he cannot imagine any rational for this attack, other than just the deliberate destruction of the Palestinian economy. "There is no security pretext, and the loss among shop owners is massive."

Meanwhile, the UN's Food and Agriculture Organisation (FAO) said about 42,000 acres of croplands had sustained substantial direct damage and half of Gaza's poultry stock had been lost due to direct hits or lack of care due to reduced access to farmlands in border areas. Gaza's fishermen have seen their annual catch reduced by almost 10%.

All this on top of the destruction of Gaza's infrastructure, including water and electricity supplies. At least 360 factories and workshops have been damaged, including 126 that were completely wrecked, amounting to $47 million in damages.

The Palestinian Federation of Industries said the majority of industrial plants have halted production during the war, causing losses estimated at more than $70 million.

From: http://www.middleeasteye.net/news/attack-gaza-economic-warfare-1028506267

maandag 25 augustus 2014

Vier manieren om naar Gaza te kijken / In Gaza verloren acht journalisten het leven (Internationale Journalistenfederatie 31 juli)

onderstaand artikel is (via http://www.groningen-jabalya.com ) overgenomen van de blog van Claar Legêne. 

Drie dagen rust in Gaza. Het Rode Kruis zegt nooit eerder zo’n ravage te hebben gezien, Anouk Eigenraam van de NRC beschrijft de nog rokende puinhopen op internet. In ‘Hollandse Zaken’ brengt iemand een onbetwist feit als argument in, maar presentator Grimbergen roept haastig dat hij geen “propagandaoorlog” wil. Niemand lijkt meer te weten welk nieuws gemanipuleerd is en welk niet.
Op 1 juli presenteerde het Jeugdjournaal haar visie op het Midden-Oostenconflict. Met plaatjes waarop Hamas en Israël evenveel tanks hebben. Geen woord over de bezetting en blokkade van Gaza. De informatie rammelde zo dat ik alle aantoonbaar foute feiten analyseerde en op internet zette. Het artikel reesde meteen over het net en na een dag gaf eindredacteur Joris Marseille publiekelijk toe “dat ze dat niet goed hadden gedaan”.

Ik opende een facebookpagina: ‘Foute Feiten in het Journaal’. Met dagelijks een integrale transcriptie van het journaal-item over Gaza. Voorzien van feitelijk correcties, aanvullingen, bronnen. Bezoekers vulden mijn informatie aan. De conclusie was onontkoombaar: de nieuwsvoorziening van de NOS/NTR berust aantoonbaar vrijwel volledig op Israëlische bronnen.

overtuigingen

Onzichtbare valkuil daarbij is de overtuiging, het paradigma, van waaruit over het conflict wordt bericht of gedicussieerd. Er zijn er vier. Als eerste het paradigma van de christelijke partijen, maar ook van onze regering: Israël is een bevriende natie, een toevluchtsoord voor joden, (nazaten van) holocaustslachtoffers, maar ook het bijbelse beloofde land, dat door omringende islamitische staten wordt bedreigd. Het tweede paradigma is dat van de landclaim: twee volken vechten om hetzelfde land en zijn dus even schuldig aan het conflict. Dan is er het paradigma dat Israël een kolonisator noemt die Palestina militair bezet, Palestijns land annexeert en Gaza daarbovenop een blokkade heeft opgelegd; en Hamas is ‘slechts’ een verzetsbeweging, geboren uit de bezetting. Drie paradigma’s die niet alleen onderling conflicteren, maar geen van drie ook maar het begin van een oplossing bieden.

Er is nog een vierde paradigma, dat niet berust op persoonlijke overtuigingen, maar op in internationaal verband gemaakte afspraken: het internationaal recht, het oorlogsrecht (zowel voor een oorlog: ius ad bellum, als voor gedragingen in een oorlog: ius in bello), de universele mensenrechten en het volkenrecht. Zij vormen een toetsbaar en objectief kader voor zowel het Midden-Oostenconflict zelf als het regelmatig oplaaiend militair geweld. En belangrijker: ze bieden instrumenten voor een niet-militaire oplossing.

GAZA2014banner (1)


de NOS en internationaal recht

Maar nu het vreemde: informatie die NOS/NTR verschaft over de strijd in Gaza wordt nooit in het kader van internationale rechtsverdragen geplaatst. Ik recenseerde 27 uitzendingen. Slechts één daarvan verschafte summiere informatie over het feit dat de bezetting en blokkade van Gaza strijdig zijn met internationale rechtsverdragen. Idem voor de annexatie van Palestijns grondgebied en de nederzettingenbouw. Het internationaal recht als nieuwskader is voor de NOS/NTR kennelijk niet relevant.

Media neigen van nature naar het paradigma van de landclaim. Het sluit aan bij de idee van onafhankelijkheid en onpartijdigheid, van hoor- en wederhoor. Als er twee vechten om hetzelfde land stationeer je gewoon aan beide kanten een correspondent. De context van het conflict is ondergeschikt. Vaste vraag vanuit de NOS-studio: “Hoe denken de mensen daar erover?” Maar “de mensen daar” bestaan niet. Elke mening die ons wordt gepresenteerd als zijnde van “de mensen daar” is gewoon een van vele meningen daar. Het biedt de oplettende kijker wel gelegenheid te achterhalen welk paradigma de correspondent zelf hanteert. De mening van “de mensen daar” staat vrijwel altijd in dienst van het eigen paradigma van de correspondent/redactie. Soms zo opzichtig doorzichtig dat het bijna lachwekkend wordt.

Een andere opmerkelijke conclusie is, dat de NOS/NTR de actieve inmenging van het westen in het nu al decennia durende conflict stelselmatig verdoezelt. Met als opvallendste voorbeeld Nieuwsuur van 5 augustus, waarin de kern van het conflict aldus werd samengevat: “De Palestijnse gebieden bestaan grofweg uit twee delen: de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. De fundamentalistische beweging Hamas wint in 2006 met overmacht de Palestijnse parlementsverkiezingen. En dat is het begin van een bloedige machtsstrijd tussen Hamas aan de ene kant en de gematigde Fatah-beweging aan de andere kant.”

Geen woord over de interventie van de internationale gemeenschap, die noch de verkiezingsuitslag van deze eerste democratische verkiezingen, noch de daarop gevormde Palestijnse eenheidsregering wilde erkennen, Hamas isoleerde en Fatah faciliteerde. Ongelooflijk. De Soto, VN-gezant, noemde dit in 2007 een historische vergissing en het onnodig en onrealistisch verprutsen van een concrete kans op vrede. Waarop Hamas inderdaad een coup pleegde en haar eigen bestuur vestigde in de Gazastrook.

dode reporters

In Gaza verloren acht journalisten het leven, meldt de Internationale Journalistenfederatie op 31 juli. Acht mensen die hun leven riskeerden om het publiek goed te informeren. De IFJ noemt het woedend een oorlogsmisdaad en heeft een klacht ingediend bij de Verenigde Naties. Mijn woede is dat hun materiaal door redacties zo wordt gemanipuleerd dat wij een onvolledig en partijdig beeld krijgen voorgeschoteld. Alsof Nederland partij is in dit buitenlandse conflict. Mijn woede is dat weer een nieuwe generatie de mogelijkheid wordt onthouden zelfstandig tot menings- en oordeelsvorming te komen.

Wat mensen elkaar op internet toeroepen is moeiteloos te herleiden tot de verschillende paradigma’s. Daarmee kun je nog duizend discussieprogramma’s vullen. Wat ik van de Nederlandse media, het Jeugdjournaal voorop, verwacht is dat onze kinderen leren dat er internationaal recht en mensenrechten bestaan. En dat zij – kinderen hebben doorgaans een sterk gevoel voor gerechtigheid – mogen eisen dat die rechten worden toegepast en gehandhaafd. Opdat honderden kinderen niet zomaar gedood kunnen worden. Want andere rechten hebben we niet.

C.Legêne

zaterdag 16 augustus 2014

Amnesty: onderzoek aanvallen hospitalen Gaza

Uit Trouw 7-8-2014: Amnesty-onderzoek aanvallen hospitalen Gaza
  • steeds meer bewijzen dat het Israëlische leger doelbewust ziekenhuizen en medisch personeel in de Gazastrook heeft aangevallen.
    Amnesty International meldt dat zeker zes medici zijn omgekomen en pleit voor een diepgaand onderzoek.
  • Amnesty heeft verklaringen verzameld van artsen, verpleegkundigen en ambulancepersoneel.
  • aangrijpende beschrijvingen van bestuurders van ambulances en medici over de onmogelijke situatie waarin zij moesten werken
  • geciteerd wordt Philip Luther, directeur Midden-Oosten en Afrika van Amnesty.
Vakbondszaak, gezien alleen al de agenda van Decent Work & Decent Life.

vrijdag 15 augustus 2014

Dat was kritiek op Israël, geen Jodenhaat - Lot van Baaren in NRC

Dat was kritiek op Israël, geen Jodenhaat

Lot van Baaren 12 augustus 2014

Lot van Baaren werpt beschuldiging over antisemitisme van zich af.

Onder die kop plaatst NRC-Handelsblad vandaag een reactie van Lot van Baaren op de beschuldiging van antisemitisme door NRC redacteur Raymond van de Boogaart. De laatste zinsnede van het stuk, ‘excuses van NRC zijn op hun plaats’, werd door de redactie weggelaten. Blijkbaar vind de kwaliteitskrant dat een dergelijke ongefundeerde beschuldiging moet kunnen.

“Raymond van den Boogaard meldt (NRC 7 aug.) bij de demonstratie in Amsterdam tegen het geweld in Gaza geen enkele wanklank te hebben gehoord. Maar hij ziet via een kronkelredenering kans mijn speech te laten passen in een ‘antisemitische traditie’. Zo’n onbezonnen beschuldiging hoort niet in de NRC. Kritiek op Israël en zijn gewelddadige geschiedenis is geen antisemitisme.

Waar Van den Boogaard over valt is dat ik erop wijs dat de aanval op Gaza in lijn is met het uitvoeren van de agenda van het politiek zionisme van begin vorige eeuw. Waarom mag niemand iets zeggen over de agenda van de zionisten van de jaren 1920 en 1930? Mensen als Ze’ev Jabotinsky en andere politieke volgelingen, velen geschoold in de Israëlische vakbond Histadrut overigens, spraken openlijk over verdrijving van Palestijnen. Net als de extreemrechtse politici van nu. Kijk naar het uitgewerkte plan dat Moshe Feiglin, vicevoorzitter van de Knesset, twee weken geleden publiceerde om de Gazastrook in te nemen en te ontdoen van Palestijnen.

Die politieke agenda wordt door vele Israëlische en niet-Israëlische Joden bestudeerd en verafschuwd. Graag zie ik daarover een serieus artikel in de NRC.

Helaas passen het plan van Feiglin (net als de meer dan 66 jaar lange), [door de NRC weggelaten] onderdrukking van Palestijnen, de bezetting, de muur, de landroof, de waterroof en inmiddels ruim 600.000 kolonisten in illegale ‘settlements’ feilloos in die agenda. Het moge duidelijk zijn: de Palestinawerkgroep Abvakabo FNV is kritisch als het om de Israëlische politiek gaat omdat het haar Palestijnse collega’s in diepe ellende stort, maar werpt antisemitisme ver van zich.

Lot van Baaren is lid van de Palestinawerkgroep van Abvakabo.”

Bron: Grenzeloos 

maandag 11 augustus 2014

Gaza-oorlog levert Israelische wapenindustrie nieuwe klanten op

Na eind juli Shir Hever nu in Haaretz over hoe de Israelische wapen-industrie weer goede zaken kan doen dankzij de Gaza-oorlog:

For Israeli arms makers, Gaza war is a cash cow

Factories worked around the clock turning out munitions as the army tested their newest systems against a real enemy. Now, they are expecting their battle-tested products will win them new customers.

Shuki Sadeh, 11-8-2014
Far from the fighting in the Gaza Strip and the rocket attacks that have pummeled Israel from south to the Sharon, some 300 employees of Israel Military Industries in Nazareth haven’t left their assembly lines for a minute in the past four weeks. They have been working in shifts, 24 hours a day, to ensure a regular supply of 5.56 mm bullets to Israel Defense Forces soldiers. Others have been hard at work turning out highly sophisticated Kalanit and Hatzav tank shells for the Artillery Corps. The shells, which are fired above the heads of militants armed with anti-tank weapons, exploding in midair above them and releasing shrapnel, were both used on a massive scale for the first time in Operation Protective Edge.
For some years now the state-owned IMI has had an image problem, in part due to it enormous debts and management’s cozy ties with the union locals and the political establishment. Next to the two other big government-owned defense companies, Rafael Advanced Defense Systems and Israel Aerospace Industries, until recently IMI looked decided dowdy, low-tech and crony-ridden. Three months ago the state signed a recovery accord with IMI, which offered a generous severance package of 1.3 million shekels ($370,000) to any employee who took voluntary early retirement. Early next year the government plans to hold a tender to privatize the company, and by early 2016 IMI should be in private hands.
Image aside, for several years IMI has very quietly been developing more sophisticated products than bullets, rifles or hand grenades. For example, its new, super-smart MPR-500 multipurpose rigid bomb, which is designed to penetrate reinforced concrete structures and other difficult targets, was first used operationally in Protective Edge. Today, back orders for the bomb total 5.6 billion shekels.
IMI has built the foundations for a more successful business, and in a market where violence erupts every few years a new round of violence erupts, a dependable customer with the IDF and a classroom to test its equipment.
“IMI cooperates with the IDF and the defense establishment in adapting quick solutions for changing needs,” says UMI chairman Maj. Gen. (res.) Udi Adam. “The defense industry is in a perpetual learning mode together with the IDF and the Defense Ministry to examine the weapons systems that were introduced for initial operational use in Operation Protective Edge, as well as weapons systems that have been in operational use for a long time.”
One unit of IMI has already been privatized. Israel Weapon Industries, which makes the Tavor assault rifle that is used today by most of the infantry, is owned by Samy Katsav and is considered one of the world’s six leading light-weapons manufactures. The SK Group comprises several companies that supply the IDF.
Israel Shipyards, for example, makes missile boats and the Shaldag patrol boat for the Israeli military, while Meprolight manufactures sights for sniper rifles and night-vision equipment. As is the case for all companies in the group, Meprolight’s most important customer is the IDF, even if 90% of the company’s sales are to foreign countries,.
“After every campaign of the kind that is now taking place in Gaza, we see an increase in the number of customers from abroad,” says Meprolight CEO Eli Gold, adding, “Of course, we marketing abroad aggressively, but IDF operations definitely affect marketing activity.”
Protective Edge’s marketing edge
“Battle-tested” is the best marketing slogan for defense industries the world over, so for Israeli military manufactures Operation Protective Edge has yielded a major competitive edge.
“For the defense industries this campaign is like drinking a very strong energy drink — it simply gives them tremendous forward momentum,” says Barbara Opall-Rome, Israel bureau chief for the U.S. magazine Defense News. “Combat is like the highest seal of approval when it comes to the international markets. What has proven itself in battle is much easier to sell. Immediately after the operation, and perhaps even during, all kinds of delegations arrive here from countries that appreciate Israel’s technological capabilities and are interested in testing the new products.”
That was also the opinion of veteran military correspondent Amir Rapaport, editor of Israel Defense, which covers the local defense industry. “From a business point of view, the operation was an outstanding thing for the defense industries,” he says. “There are two main reasons for that. First, the cloud of budget cuts and project cancellations has been lifted. I believe that after the operation, Israel’s defense budget will be increased and projects that were frozen will be revived. Second, during the weeks of the war, new products were introduced for the army’s use. The war is an opportunity to cut red tape. Weapons systems that have long been under development suddenly became operational during the course of the fighting.
Operation Protective Edge saw many weapons systems and other technology that had been under development since the time of the Second Lebanon War in 2006 enter the field of battle, for instance a unique communications system designed to link air, sea and ground forces to the same infrastructure. “It’s very difficult to defeat an enemy like Hamas, which is a guerrilla organization, but in terms of technology the victory is quite clear,” says Rapaport.
“The operation has a potential to promote defense exports, mainly systems that have proven themselves,” says Maj. Gen. (res.) Danny Yatom, who now deals in defense equipment and other business. “The industry will also benefits as the [Israeli] defense establishment rebuilds inventories. Also, in this war we saw that the army has new needs, especially in regards to tunnels. In my opinion, there will now be an accelerated process of development for that. There’s a financial incentive both for the developers and the manufacturers.”
Yatom contends that the course of Operation Protective Edge shows that future weapons systems must be designed to combat guerrilla organizations rather than conventional armies. One example of the likely change is increased demand for thermal-imaging night-vision equipment, rather than the Starlight technology, based on available light, that is currently more common in the IDF. “Thermal-imaging night-vision equipment is not affected by glow of bombs and by urban lighting, so it makes identification easier,” he explains.
Gold confirms that the army is already thinking about this issue. “During the war the IDF took an interest in this subject,” he says. “But still it’s hard to estimate how things will turn out, because the IDF has yet to formulate a view on the matter. The product itself is not new, and we’ve already sold it to various armies worldwide.”
On the other hand, not everyone thinks that a successful campaign means an increase in defense exports. Maj. Gen. (res.) Isaac Ben Yisrael, a former director of the Defense Ministry’s Research and Development Directorate, cautions that the success in Israel of a certain military system does not necessarily carry over to foreign sales.
“Iron Dome, for example, is one of the main developments in this war,” he says, “but there’s no demand for it in the world, because other countries don’t face a similar threat. Besides, after the war most of the money channeled into the defense budget will be used for restocking inventories, so that the money that would normally be directed toward developing combat systems will decrease.”
He says that despite the criticism being heard about the size of the defense budget, Israel has no choice but to increase the army’s R&D spending. That should be done by channeling profits from the government defense industries into the IDF’s R&D units, he says, rather than handing them over to the Finance Ministry, which funnels this money into the general state budget.

zaterdag 9 augustus 2014

NRC-artikel over speech Lot van Baaren bij demonstratie Amsterdam




"In een column in de NRC van 7 augustus gebruikt Raymond van den Boogaard de speech die ik op 3 augustus in Amsterdam hield (zie hier) om mij te plaatsen in een 'antisemitische traditie'. (*)
Dat is een grove beschuldiging, dus heb ik de NRC gebeld die mij nu in de komende dinsdagkrant van 12 augustus 250 woorden geven op de Opiniepagina voor een reactie.
Helaas nog even geduld dus. Maar ondertussen ben ik erg blij met reacties van veel mensen die zelf ook de NRC aanschrijven of op een andere manier laten weten dat ze mijn zienswijze steunen. Zo ook Willem Bos zie http://www.grenzeloos.org/content/nrc-beschuldigt-lot-van-baaren.

Telkens de kaart van het antisemitisme trekken als iemand kritiek heeft op Israël, de geschiedenis erbij betrekt of het politiek zionisme, is ook niet meer van deze tijd. Zeker journalisten zouden beter moeten weten. Tegenwoordig staat internet vol met historisch materiaal, maar het lijkt wel of vooral de kranten-journalisten liever makkelijk plakken en knippen van de persdiensten dan een beetje verder kijken dan hun neus lang is. Voor de zekerheid heb ik Raymond van den Boogaard nog een bijscholingscursus gestuurd uit het boek van Robert Soeterik (met dank), hem de site van Een Ander Joods Geluid aanbevolen en een link gestuurd over een voorganger van hem bij het Algemeen Handelsblad en de eerste Nederlandse pionier in Palestina: de schrijver Jacob Israel de Haan, die later anti-zionist werd en vervolgens vermoord door de Hagana in opdracht van Jitzak Ben Zvi, die op zijn beurt weer president van Israël werd.

Ik hoop dat er nu in ieder geval ruimte is om ook meer openbaar een discussie te hebben over bijvoorbeeld de agenda van de extreemrechtse zionisten van de jaren 1920 en 1930, voorvaders van eveneens extreemrechtse Israëlische ministers van vandaag.

Ik hoop ook dat we ons niet meer de mond laten snoeren door angst voor een anti-semitisch stempel, maar ons met enige omzichtigheid, want we willen niemand vanwege WO2 op zijn ziel trappen, kunnen blijven uitspreken over wat er ook vandaag aan de dag bezig is: vermoorden en verdrijven van Palestijnen.

(*)

maandag 4 augustus 2014

Wat is er toch aan de hand met Nederland? Aldus Lot van Baaren.

Lot van Baaren, bestuurslid AbvaKabo FNV en FNV, sprak namens de Palestinawerkgroep van Abvakabo FNV zondagmiddag 3 augustus in Amsterdam op het Museumplein en stelde deze vraag: Wat is er toch aan de hand met Nederland?





Speech uitgesproken bij demonstratie 'Sta op voor Gaza' op Museumplein te Amsterdam op zondag 3 augustus.


Wat is er toch aan de hand met Nederland?
Waarom staan we niet massaal op bij zoveel onrecht?
Hoeveel burgerslachtoffers moeten er nog vallen, hoeveel kinderen moeten nog gedood?

Wat is er toch aan de hand met Nederland?
Het grootste deel van Politiek Nederland blijft stil, het grootste deel van de media blijft kritiekloos de Israëlische propaganda napapegaaien.
Maar we weten toch wel beter?

We weten toch dat Gaza de grootste openluchtgevangenis ter wereld is?
We weten toch dat daar 1,8 miljoen mensen op twee maal Texel woont, met een muur eromheen? Waar vluchten niet kan, ook al vallen er elke dag en elke nacht bommen?

We weten toch dat dit geen oorlog is, maar grof en misdadig geweld van een bezetter tegen een onderdrukt volk? We weten toch dat dit niet draait om joden, niet om de verschrikkelijke Holocaust of alle onrecht uit de Tweede Wereldoorlog? We weten toch dat dit gaat om het uitvoeren van een Zionistische politieke agenda van ver voor die tijd? Van het koste wat het kost veroveren van land en verdrijven van Palestijnen?

De duizenden protesterende Israëliërs op het Rabin plein in Tel Aviv deze week weten dat, veel van onze vakbondscollega's in Israël weten dat. Zij willen niet dat er eergisteren weer 1 miljard aan wapens gekocht wordt, terwijl bezuinigingen hen hard treffen en hun onderwijs en gezondheidszorg afgebroken wordt.
Zij willen net als de internationale vakbeweging een Staakt het Vuren en dat VN resoluties nageleefd worden.

Gelukkig blijft de vakbeweging niet stil. Ik ben blij met de oproep van de collega's van de internationale transportbond om de Gazanen te helpen, om onvoorwaardelijk te kiezen.
Ik ben blij met collega's in Canada die geen Israëlische schepen lossen.

En ik ben blij met mijn eigen vakbond, de Abvakabo die stelling neemt en niet wil dat er geïnvesteerd wordt in de bezetting, in de illegale settlements, in de muur.
Afgelopen februari was ik er nog met Ton Heerts en Corrie van Brenk, voorzitters van FNV en Abvakabo, we stonden samen met onze collega's van de Palestijnse vakbond PGFTU bij die muur. En ik ben blij dat we afspraken niet stil te blijven.
Het is goed dat mijn vakbond het pensioenfonds ABP oproept niet meer te investeren in drie Israëlische banken, net zoals het pensioenfonds van zorg en welzijnswerkers  PFZW dat eerder dit jaar al deed.
Ik ben blij met de digitale community Avaaz, dat een petitie initieerde waardoor al 1,5 miljoen mensen diezelfde oproep aan ABP deden en die ook bedrijven als G4S, Veolia, HP, Barclays en Carterpillar aan de schandpaal nagelen omdat ze rijk worden van de bezettingspolitiek.

Want dat is wat we kunnen doen, wij hier in Nederland. Zoals we dat ook in de tachtiger jaren deden tegen apartheidsregiem in Zuid Afrika. Dat is waar we de zionistische politiek een hak kunnen zetten, van een afstand en geweldloos.
Het is niet voor niets dat de oude aartsbisschop Tutu het BDS initiatief steunt, hij kent de kracht ervan.

Ik roep mijn collega's op, ik roep jullie op: neem stelling.
Niet kiezen, is ook een keuze. Niet kiezen is kiezen voor een bezetting, voor onderdrukking, voor onrecht en geweld.
Kies voor solidariteit, steun de Gazanen, steun de Palestijnen en maak er werk van.
In de vakbeweging waar solidariteitsgroepen actief zijn of daarbuiten.
Laat je stem horen, schrijf je pensioenfonds aan, teken de petitie van Avaaz op internet, dwing je partij zich uit te spreken, maak je omgeving bewust, maak Nederland wakker.

Wees solidair, steun Gaza.